One year after........ a life changing story if mine same month same year same time but not the same year not the same kristoff
ganito pa la ang pakiramdam mo pag nasa ganitong sitwasyon ka ng iyo buhay ngayon ko nauunawaan ang mga bagay bagay sabi nga nila mas lalo mong maiintindihan ang isang sitwasyon pag ikaw mismo ang nasa sitwasyon.
last year hinatid ko ang si tamiya sa airport with tingkerbel masaya akong aalis si tamiya. dahil para makapag isip syang mabuti kung ano ang gagawin nya sa buhay nya but may naisip kaming paraaan kung ano gagawin nya sa pinas magtatayo kami ng restuarant ako ang bahala sa financial at sya naman sa man power ok na ang lahat at naka set up na ang bawat sitwasyon naka pag open na kami ng joint account.
walang halong lungkot ang bumalot saking isipan ng mga araw na iyon dahil sa may plano na akong umuwi at para asikasuhin ang aming resto ni tamiya. habang pa uwi kami ni tingkerbel sa aming bahay isang trahedya ang naganap.
naka stop ligth ang aming car ng banggain ang aming sinasakyang car sa likod ako lang ang tao sa likod si tingkerbel ay nasa harapan at ang aming driver DOA as in dead on arrieval ang aming driver at si tingkerbel ay walang malay ako ay ipit na ipit sa likod ng sasakyan at pinilit ng mga tao na ilabas ramdam na ramdam ko ang bawat sitwasyon dahil ako ay gising ng mga panahon na iyon at si tingkerbel naman ay walang malay pinakuha ko ang aking mobile phone sa isang medic para tumawag ng tulong sa aming pinagtratrabahuhan.
habang nasa ospital ako nalaman ko na ang aking both legs ay fractured at dislocated ang aking pelvil inoperahan ako nilagyan ng bakal ang aking dalawang legs at pati ang aking pelvis at ibinalik sa ayos pakiramdam ko ng mga panahon na iyon at parang walang Dios bakit hinayaan nya mangyari ang mga bagay na ito sakin kung kaylan ako nag papakatino sya naman nagkaganito ang ako
kinailangan kong maging matatag bawat araw ko sa hospital ay parang isang taon na even before ayokong nagpupunta sa hospital bawat araw ay pasakit ng pasakit ang aking nararadaman minsan di na kaya ng pain killer ang sakit na nararamdaman ko kaya ang ginagawa ng mga nurse sakin sinasaksakan ako ng pampatulog dahil umiiyak ako sa sakit
after 30 days lumabas na ako ng hospital at kahit alam ko na wlang mag aalaga sakin dahil wala akong pamilya dito sa dubai pinilit kong mag stay mabuti talaga ang Dios dahil maraming tumulong at nag bigay ng tulong 4months akong naka wheelchair walang time na di ako umiiyak di ko pinapakita ang aking pag iyak sa mga kasamahan ko bagkos ay pag na sa tabi ko sila lagi akong ng ka ngiti at parang walang problema
Isang taon na ang lumipas at marami ng nag bago siguro kung di ako binigyan ng Dios ng lakas ng loob ay di ko makakayanan ang mga bagay bagay sa buhay ko
ipinakita ng Dios sakin kung papaano lumaban sa buhay kung papaano maging matatatag sabi nga nila DI TAYO BIBIGYAN NG PAG SUBOK NG DIOS KUNG DI NATIN KAYA totoo nga ang mga bagay na ito dahil kaya ako at patuloy nakinakaya ang laban ng buhay
sa bubay natin may kanya-kanya tayong pakikipag laban sa buhay may kanya-kanya tayong problema na tinatahak pero isipin lang natin ang mga bagay na ito ay ang mga bagay na bigay ng Dios satin hindi dahil guston nya tayo ang mag suffer kundi may gusto syang ituro sa atin
isang araw nanonood ako ng TFC dito 10:30n pm the buzz ang palabas boy abunda asking kris about what happen to her and to james yap she explain to the viewers and to boy what happen then isang bagay lang ang tumatak sa utak ko she said
kris aquino: that time na maganda ang buhay ko walang akong tanong sa Dios kung bakit maganda ang buhay ko then ngayong magulo ang buhay ko wala rin akong dapat itanong sa Dios kung bakit magulo ang buhay ko dahil He give this dahil He have a plan for me
i was very amaze what kris aquino told in a national television ist true dont ask God why we have a lot of trails but ask God for the Wisdon and show as the solution for the trails ........
Guys in many way He is thera for us.............................
hi there.....